lafhartig
onder dekking
van de nacht
keisteen gooien
naar behuizing
van ontheemden
studerend tot
de eerste uurtjes
van de nacht
werkend
aan hun toekomst

gehuld in kleding
als de nacht
en zwart gemaskerd
vanuit angstvallig hart
waarin geen plaats is
voor een ander
en ook maar één moment
van denken
of jij jouw vrijheid
zou willen ruilen met die ander
de gruwelen elders

vrijheid gehuld in angst
verkilt een hart
verbitterd kijk op leven
doet zelfs
de kleinste zonnestraal
verdwijnen uit je hart
het is als het gebruik
van een gecoate zonnebril
gedragen zonder reden
verlies je elke kleur
ook in je eigen leven

tekst©nicsie, 11-07-2016 n.a.v. gebeurtenis opvangcentrum vluchtelingen