Men kan zijn ogen niet meer sluiten

Men kan zijn ogen niet meer sluiten
voor alles wat geschiedt daarbuiten.
Steeds meer verbaasd en diep bewogen
is d’ aanblik met verraste ogen.

Wij zien steeds hoe wij voorts afglijden
in d' afgrond die niet blijkt te mijden,
van valse hoop , slechte structuren
’t onjuist besluiten door besturen.

Waarheid komt boven water drijven
met ’t resultaat niet te beschrijven.
Wij horen verhalen opdreunen
van weer de zoveelste miskleunen.

’t Loopt regelmatig uit de handen
waardoor er heel veel dingen stranden.
Door steeds naar anderen te wijzen
valt er zo niemand in de prijzen.

Door verantwoording af te schuiven
en ’t schieten onder elkaars duiven
blijft het alleen maar moeite kosten
met mensen op de juiste posten.

Het dagelijks spel van wijs regeren
vraagt om van fouten goed te leren.
En wij als burgers d’ ergernissen
van domme fouten kunnen missen.

Er wordt op hoog niveau gesjoemeld
van onze centen ruim geboemeld.
Ook dat mag best een tandje minder
dat voorkomt bij ons volk veel hinder!