Vakantievlucht

Vakantie, het lijkt een mensenrecht.
"Het was zó afzien en je behelpen,
voor echt wel veel te lange tijd.
Natúúrlijk leidt dat tot gevecht
door te lang beknotte vrijheid.

Eén autonome maatschappij
stelde hun zaakjes niet op orde:
de vluchten die we willen nemen
stellen ons in een te lange wachtrij,
dat zorgt voor mopperen en wanorde."

Gevlucht uit wat voor ons vakantieoorden zijn,
is er voor die mensen ook begrip voor hún situatie?
Ze hopen op mensenrecht van een bevoorrechte natie,
bivakkeren niet omdat ze niet op vakantie kunnen gaan:
hebben geen eten noch onderdak, door wat niet is gedaan.

Een aantal jaren lang zat een hele reeks kabinetten,
zoals meestal zonder vooruitziende blik, niet op te letten.
Asielzoekers worden niet geconfronteerd met gerechtigheid,
ervaren in ons land per het betreden geen medemenselijkheid.

Plannen maken, ellenlang vergaderen, gedane beloftes breken:
hebben we lang genoeg aangezien en vanaf de zijlijn toegekeken.
Het wordt tijd om door te pakken, wellicht met de vuist op tafel slaan,
slapende bestuurders wakker schudden; minstens bed en brood bieden
als mensen hulpbehoevend op je pad komen: dát heeft Jezus voorgedaan.

Hij heeft ons vast ook willen leren eigen problemen te relativeren.
Zoveel schrijnender dan een vakantievlucht die niet door kan gaan,
is wat mensen die tegen wil en dank zijn gevlucht nu wordt aangedaan.
Wordt het geen tijd dat we voor daadwérkelijk mensenrecht op gaan staan?

Juni 2022: lange wachtrijen op Schiphol, voor asielzoekers geen plaats in herbergen