Vrienden verloren,
ze zijn ooit weggegaan
In het verleden gebleven,
vriendschap stil blijven staan
 
Als bevroren,
koud als een standbeeld
De warmte eruit verdreven,
verkilt wat we hebben gedeeld
 
Ieder ons weegs,
het leven ging weer solo door
Elkaar niets meer te geven,
volgden we elk ons eigen spoor
 
Toch,
de herinnering blijft
Sta er bij stil voor even,
omdat een stukje van jullie
steeds in mij is blijven leven