Ik was er zelf niet bij

Ik was er zelf niet bij
Nou ja, indirect,
misschien. Een beetje.

Want als ‘kind van een kampkind’
voel je, hoor je, weet je
dagelijks van wanhoop
doodsangst, eenzaamheid
bij die grote vader
die zocht naar veiligheid

Ik doe mijn ogen dicht
en voel dat kleine kind
dat zoekend, tastend, radeloos
nergens meer houvast vindt

Ik kijk weer om me heen
begrijp me niet verkeerd
maar als ik nu de wereld zie
… wat hebben we geleerd?!