De takken van de treurwilg
hangen naar beneden.
Ze laten het leven langzaam los...

Doch U leeft in elk blad
en elke boom, Heer!
En wanneer de wind komt
dragen de bladeren
onze herinneringen
aan de lieve doden
voor altijd rond.

Hun verhalen weerklinken
tot in de hemel.
Daar droogt U onze tranen, Heer.

De herfst bereidt zorgzaam
de winter, die komt.
Het is Allerzielen.(*)
We mogen stil zijn
en treuren...

(*) nav Allerzielen ( RKK) , op 1 november, waarin wij 
onze overledenen gedenken.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment