Denk niet

Denk niet dat ik er niet meer ben
als mijn as wordt uitgestrooid
en verwaait met de wind
zal ik ruisen, ruisen
door de hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het  bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de mooie lentekrokus zijn
die schittert in het  zonlicht
het vergeet-me-nietje in mei
de roos van onze zomer
en de merel zal fluiten
op het pannendak
om ons eeuwig lied van liefde
tot jou te brengen
en jouw hart zal verstillen van vrede en geluk
voor jou, mijn geliefde
die ik vanuit het hoge paradijs
mijn onsterfelijke liefde bewijs!