het voelt triest van binnen
nu jij er niet meer bent
die lege plaats in ons huis
waar je nooit aan went
 
de klok is stil gevallen
tijd houdt op te bestaan
geen enkel uitzicht
om nog op weg te gaan
 
de morgen wenkt niet
geen zon die mij omringt
een sombere verlatenheid
die  zich overal opdringt
 
ooit komen wij weer samen
na die noodlottige nacht
dat wij in Zijn Huis niet verdwalen
hou  jij mijn plaats daar bedacht?