De zomer sterft - de bloemen treuren
in verlepte harten - treur ik nu om jou
je hoeft mijn bloemen niet meer om je op te beuren
mijn tuin ligt onder een wade van verdriet en rouw.
Zelfs de zon verdwijnt en wolken drijven
ze drijven langzaam of heel snel...
je had beloofd nog lang bij ons te blijven
maar ik weet niet - of jij nu dicht bent of heel ver?
De winter zal bloeien in sneeuw en ijskristallen
in het nieuwe land moet je niet over ijsschotsen gaan.
Dat De Heer je hierboven heel warm mag ontvangen
en laat in de lente, - je Naam weer bloeiend in mijn rozen staan!
