Tot op het laatst heb ik je handen vastgehouden

Tot op het laatst heb ik je handen vastgehouden
je los moest laten in de handen van de Heer.
Want jij verlangde naar de gouden hemelstraten
naar rust en vrede in de jou beloofde sfeer.

Uiteindelijk heb jij je ogen toegesloten
ben jij op weg gegaan naar wat je is beloofd.
Je was bekend met wat God voor je heeft besloten
niets wat je uit Zijn hand ontvangt ooit kan ontrooft.

Ons afscheid was het beeld van vreugd' en bittere tranen
maar in 't besef dat ons een hartelijke weerzien wacht.
God leidt immers de dingen steeds in goede banen
van Hem mag altijd hulp en steun en troost verwacht.

Ik zie je eens terug, dat hoort tot vaste zekerheden
die God met liefde altijd achterblijvers gunt.
Want ieder mens zet op die weg zijn laatste schreden
als God de toegang tot Zijn hemelshuis vergunt.