Dat stemmetje

Dat kleine, nare stemmetje,
vanwaar zou dat toch komen?
Het fluistert in je binnenste,
zelfs in de bangste dromen.
Het zegt:”Je moet niet verdergaan,
dat is gewoon geen leven.
Je kunt het pakje dat je draagt
terug aan ’t noodlot geven!”

Zo dwaal je als een eenzaam mens,
verlaten en verloren.
Je blijft dat nare stemmetje
van vroeg tot laat maar horen.
’t Is vreemd, het overwoekert zelfs
de stem die klinkt van boven:
”Kind, houd je aan Mijn liefde vast
en blijf toch stil geloven!”

Dat kleine, nare stemmetje
laat elke vrede wijken
en met verdriet en tegenslag
weer elke dag verstrijken.
Ban het volkomen uit je hart,
laat slechts Gods stem jou leiden.
Die zal je in de grootste nood
van elke angst bevrijden!

Frits Deubel
www.gedichtensite.nl


4 september 2005