Dromen in duigen

Wanhoop in mijn leven
een machteloos gevoel
ik had zulke grootse plannen
ooit had ik een doel.

Ik wilde aan mijn kinderen
alles geven wat ik had
maar ineens werd wankel
hetgeen ik ooit bezat.

Teruggevallen in het leven
naar een minimaal bestaan
vele dromen in duigen
ik kon het niet meer aan.

Begon te denken aan een leven
weg van de realiteit
geen druk op mijn schouders
leven in d’eeuwigheid.

De angst te moeten sterven
weerhielden mij ervan
de toekomst van mijn kinderen
wat moesten zij dan?

Ik heb gehuild en gebeden,
het uitgeschreeuwd tot God
machteloos, verbeten
door dit wrange lot.

Maar Hij toonde nieuwe wegen
toonde mij Zijn plan
openbaarde Zich bijzonder
en daar sta ik dan.

Blij te mogen weten
mijn God gaat aan mijn zij
Hij is het die mij vasthoudt
en steeds omkijkt naar mij.