Je werd gevangen in het donker
Je werd niet begrepen, dat deed je zo'n pijn.
Je was gestruikeld, gevallen,verdwaald
Je was de weg van levensvreugd voorbij
Je was eenzaam, alleen, wie zag jou nog gaan?
Je kon de gedachte niet verdringen
Je kon het water niet omzeilen
Je kon letterlijk in je zorgen zinken.
Je ging, geen weg terug, je moest het doen
Je ging, wat had het leven nog te bieden
Je ging, in nood, O God, kon het nog anders?
Het wonder gebeurde....
God riep, ja Hij nam je bij de hand
Hij zei: Kom! zie, je bent hier niet alleen
Hij zei: Ga! je vrienden wachten op jou
Hij zei: Leef! jij bent voor Mij zo waardevol.
Je ziet langzaam alles weer ontwaken
Je ziet die lieve vrienden om je heen
Je ziet Hij zorgt, zelfs, als jij dat nog niet ziet!