Bovenop de gewoonlijke hinder
kwam weer eens die extra pijn,
toenemend erger, niet minder
door pijnstillend medicijn.

Het zijn van die dagen
dat ik God niet ga vragen
om verlichting, om genezing,
maar om me extra nabij te zijn.

Inmiddels ken ik 't grote wonder:
voel me blijer, sterker en gezonder
nadat iemand met me heeft gebeden;
dat gebeurde al zo vaak in het verleden.

Onlangs mocht ik avondmaal vieren,
dat kan twee maal per jaar aan huis.
Het vroeg veel, de tafel versieren.
Die erge pijn gaf me zoveel ruis.

In het slotgebed van de predikant
bracht hij gezondheid in gebed.
Verhoring zou ik ervaren, want
dat bleef nooit zonder effect.

Wederom zonder verwachten
volgden pijnlijke, slapeloze nachten,
maar kwam alweer die speciale energie
die ik na oprecht gebed altijd gebeuren zie.

Zoiets blijft enige tijd hangen.
God weet dat ik niet ga verlangen
dat ik plotsklaps geheel ben genezen,
maar Hem steeds dankbaar mag wezen.

Telkens als God me geeft
dat ik een wonder heb beleefd,
kan ik niet anders dan altijd weer
vertellen van gebedskracht, door eer
brengen aan onze God, almachtig Heer.

De Schepper verdient vertrouwen,
schenkt ons geloof om op te bouwen.
Geen woord dat tot God wordt gericht,
komt ledig terug, maar bereikt Zijn Licht.

Krácht geeft de priesterlijke zegen:
beschermend, vol genade, vrede,
toont God jou Zijn aangezicht,
vergezelt jou op al je wegen.

Jesaja 55:6;8-13; Numeri 6:24-26
-

Reacties mogelijk gemaakt door CComment