Lieve God, wij brengen Uw bloemen
naar de mortuaria en crematoria,
opdat deze tijdens uitvaarten
overledenen eer bewijzen.
 
We brengen bloemen naar kerkhoven,
waar slechts koude grafstenen verrijzen,
om wie daarmee nog te danken en te loven?
 
Zielen slapen ofwel zijn bij U opgenomen,
zalig zijn niet degenen die dat zijn verklaard,
eer wordt door Jezus in Zijn Bergrede bewaard,
heilig wie door Zijn herstel tot geloof zijn gekomen.
 
Wij kennen mensen die zo eenzaam zijn,
oud, ziek, verdrietig, soms dat alles samen.
De Messias verhaalde over bokken, schapen,
zei wat te doen voor mensen: “de minsten Mijn”,
maar bij dát horen komt slechts ons netjes “Amen”,
agenda's vol, veel lol en rustig, zélfverzekerd slapen.
 
Laat ons naar de medemensen gaan
en wilt U ons bij herhaling blijven leren
mensen tijdens hun lévensdagen te eren?
 
Samen stilstaan bij rouw, verdriet, gemis,
troosten, omhelzen en daadwerkelijk helpen,
dat is datgene wat Uw liefde delen en leven is.
Dát beseffend maakt het op aard’ steeds wat vaker
een door U geschapen bloemenzee, is ont-moeten fijn.
 
Prediker 7:2 | Mat. 5:1-12 | Mat. 25:35,36,40
Alternatief voor Allerheiligen en Allerzielen (r.k. 1 en 2 november)
en herdenkingen binnen het protestantisme.