Waar eerst grote bergen stonden,
en ik niet meer verder kon gaan.
Alleen denkend aan mijn wonden,
zie 'k nu weer zon in mijn bestaan.

Wat eerst zo donker, somber was,
mijn pad door diepe dalen heen.
Nu loop ik op het groene gras,
ik ben al lang niet meer alleen.

Want toen 't donker werd om me heen,
deed God een lichtje voor mij aan.
En zei: "Kind 'k laat je nooit alleen",
"want Ik zal altijd met je gaan."

Die troost brengt vreugde in mijn hart,
'k weet nu dat Hij mijn leven leidt.
Neemt weg mijn angsten en mijn smart,
Hij heeft mijn levenspad bereid.

Met een nieuw doel in mijn leven,
mag ik gezond weer verder gaan.
Een nieuwe kans, mij gegeven,
en ik pak die vol blijdschap aan.
Daniélle Buurman