Hij opende mijn ogen...

Ik maakte eens een lange reis
door 't Boek van onze Heer,
ik hoopte zo wat bij te leren
maar plotseling viel ik neer.

Mijn aangezicht vertrok van pijn,
'k bekeek verbaasd mijn lot,
vol vragen keek ik naar omhoog,
waarom, wáárom mijn God?

Ik kroop heel langzaam weer omhoog
de stem van Hem die zweeg,
het struikelblok lag voor mijn voet
waardoor ik antwoord kreeg.

De oorzaak van mijn struikelen
lag voor mij in het zand,
twee afgenomen schellen,
'k bewaarde ze als pand.

Het pand dat ogen opende
van satans list bevrijdt,
de eindbestemming leek in zicht
Zijn Woord werd duidelijkheid.