Nacht

Kapotgeslagen en bang
zo staat haar gezicht
in mijn geheugen gegrift
haar lijden duurt al zo lang.

Dode lichamen op straat
dit beeld na een strijd
raakt mijn hart niet meer kwijt
het getuigt van moordlust en haat.

Mijn geloof wankelt en beeft
wanneer mijn oog ziet
hoeveel pijn en verdriet
een mens op aarde vaak heeft.

Met een schreeuw en een klacht
roep ik tot mijn Heer
wanneer komt U weer
doorbreekt U de donkere nacht.