Je ziet alleen de buitenkant.
De rest ligt vaak verborgen
en blijkt een onontdekt gebied
van niet te tellen zorgen.
Maar klop je er bescheiden aan,
gaan plots'ling deuren wijken
en kun je, waar geen mens ooit kwam,
de binnenkant bereiken.

Zet dan eens stil je zoektocht voort
naar wat er is te vinden
aan lasten die zo menig mens
met sterke banden binden.
Graaf in de diepte van een hart
door zelf iets weg te geven.
Een enkel woord, een handdruk met
de glans van troost omgeven.

Probeer zo maar de buitenkant
met warmte te doorbreken,
totdat je plaatsen ziet waar nooit
een sterv'ling heeft gekeken.
Het is als een ontdekkingsreis
naar verre, vreemde oorden,
maar die ook heel dicht bij kan zijn
en soms zelfs zonder woorden!

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment