De groten der aarde

Het zijn de groten der aarde,
door 'n kracht van boven geleid,
die dienen zonder te klagen,
altijd tot helpen bereid.
Je ziet ze stilletjes hand'len,
hun stem wordt amper gehoord.
Zo gaan ze, wars van waardering,
als tere schaduwen voort.

Ze hebben iets van het ware
wat je bij edelen vindt.
Ze dragen het levensechte
dat bij hun ogen begint.
Ze laten mijn ziel vertellen
een lang en innig verhaal
en spreken zonder te praten
in een bijzondere taal.

Het zijn de groten der aarde,
zachtmoedigen, stil en teer,
die mij een waardigheid tonen
waarvoor ik applaudiseer.
Ze worden nimmer geridderd,
gaan onopvallend hun pad,
maar zou de aarde draaien als
zij niet hun rijkdommen had?