en gewoon jezelf mag zijn,
waar je bijkomt van het vechten
tegen onbegrip en pijn,
eventjes relativeren,
voelen dat het anders blijkt
dan wat mensen zoal zeggen
en waardoor de vrede wijkt.
Ergens waar je stil kunt rusten
in een hoekje bij het raam,
zonder dat je hoeft te noemen
leeftijd, woonadres en naam,
anoniem bij God verkeren,
levensgroot Zijn beeltenis
in je hart te installeren.
Als dat niet echt blijheid is!
Kom maar, schuil en huil dan zachtjes.
Hier kijkt God je teder aan,
als je dagenlang verbitterd
in de kou hebt moeten staan.
In de schaduw van Zijn almacht,
in de schoonheid van Zijn licht
mag je diep ontroerd aanschouwen
Vaders vriend'lijk aangezicht!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.