hebt familie en veel vrienden, mensen waar je veel van houdt.
Een mooi huis, een snelle auto, carriëre gaat heel vlot,
en een paar gezonde kind'ren, ach wie denkt er dan aan God?
Naar Turkije op vakantie, 't leven is vol overdaad
en je denkt er geen moment aan, dat dit ooit eens over gaat.
Maar eens moet je wel los laten, wat je ooit hebt opgebouwd,
afscheid nemen van de mensen, van wie je zo uitbundig houdt.
En je huis, je baan, je auto vallen weg, dat is je lot
Kind'ren gaan hun eigen weg en je roept in nood tot God.
En je bent aan huis gekluisterd, omdat reizen niet meer gaat
Iedereen die komt dit tegen in zijn leven vroeg of laat.
Ja, zo gaat het in het leven, eens is alles echt voorbij.
Alles heb je losgelaten, slechts herinnering ben jij
Alleen staat van jou een foto bij een bed of op een kast
En zo houden je geliefden je toch nog een beetje vast.
En ze vragen: "Waarom jij?" en ze hebben veel verdriet
Maar het blijft volkomen stil, want een antwoord is er niet
Of toch....?
Voor ons is er na het leven alles echt nog niet voorbij
Want er is een nieuw begin dan, en dat maakt ons mensen vrij
Een begin vol van vertrouwen, een onwrikbaar sterk houvast
Sterker dan de sterkste twijfel, los van alle aardse last
En dan is er geen "waarom" meer en verdriet verdwijnt dan snel
Iets om nooit meer los te laten, dus een antwoord is er wel.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.