Najaarslicht vol kleuren

In de stilte van de herfstdag
zingt 't gekleurde blad haar lied.
't Vage zonlicht als een lach
voor wie al die kleuren ziet.
Ademtocht van het verzachten,
groei en bloei komt in verval.
't Is de laatste glimlach van verwachten
dat de winter komen zal.

In de stilte van dit weten
strooit God nog het laatste licht.
Het mag nog van toekomst heten.
Hij doet nooit de deuren dicht.
Deze hoop is met geloof verweven.
Eens komt hier de laatste lente aan,
waar we in Gods zonlicht mogen leven
en kleurrijk in Zijn liefde staan.

In het najaarslicht vol kleuren
zie ik wat de toekomst brengen zal.
Eens zal toch het wonder hier gebeuren:
'Nooit raakt meer onze aarde in verval.'