ome Piet

hij was zwerver van beroep
en stond ineens op onze stoep
dat wat hij bij zich had
was alles wat hij bezat
'meer kan ik niet bij me houwe
en je moet het maar meesjouwe'

hij dronk stevig 'dat is goed
voor je rikketik en je bloed,
anders slibben je aders dicht',
zei Piet met een olijk gezicht
'in de hemel is geen bier
daarom drink ik 'et maar hier'

hij had veel kerken geprobeerd
'd'r is geen geloof verkeerd,
hoe je denkt over de lieve Heer
komt alleen op de verpakking neer,
't is maar net hoe of je 'et ziet'
hard en vals zong hij zijn lied

hij kon zaniken en mokken
en was op een dag zomaar vertrokken
'ik zal net zolang zwerven
tot het mijn tijd is om te sterven'
ome Piet, eigenzinnig goedig,
rusteloos maar wel blijmoedig
in mijn brievenbus lag een bericht:
'voor jou van Piet een gedicht':

mijn haren zijn zo zwart niet meer,
mijn voorhoofd niet meer glad,
mijn benen zijn nu wel wat stram,
mijn ogen dof en mat,
't gehoor is niet meer als voorheen,
mijn geheugen een leeg vat,
maar halleluja, 'k heb de Heiland lief,
de rest ? wat hindert dat !