Ik moet helaas optisch betreuren
Dat er wonderen gebeuren
Fantastisch, maar ze zijn niet echt
Want dan kom je niet terecht
Bij zulke harde, felle kleuren

Dat dat zeer doet aan mijn ogen
Is niet echt, ik word bedrogen
Door een eigentijds ‘rondeel’:
‘Kijk eens, dit kunnen we virtueel!’
Onze Schepper heeft nog nóóit gelogen

Ik genoot ervan als kind
En ik ben nog steeds niet blind
Door de zon die altijd schijnt
Zorg dat als de stroom verdwijnt
Je mij pas een mietje vindt.