Stilte

Sluit eens de geluiden af
die van buiten tot je komen.
Stil, wees stil en zwijg slechts, kind,
als in wonderzoete dromen.
Werp bekommernissen af,
laat Gods Geest de leiding krijgen
met een trilling die je ziel
in je diepste zorg laat zwijgen.

In de stilte vind je God.
Ach, het is zo licht te zeggen,
maar wellicht een groot gevecht
om je hart stil neer te leggen
en te spreken: ”Lieve God,
er is zo’n rumoer vanbinnen
en het kost me zoveel strijd
om mijzelf te overwinnen!”

Doch wanneer je daarin slaagt,
om jezelf te kunnen vormen
tot een tempel die weerstaat
zelfs de allerzwaarste stormen,
wordt je toegedekt met rust,
die je ogen zacht laat glanzen
en geeft de verstilling jou
uitzicht op wel duizend kansen.

Sluit maar de geluiden af.
Stttt…God zelf wil woning maken
en je met Zijn vaderhand
zachtjes diep vanbinnen raken.
Zo wordt alles stil in jou,
krijgt je ziel een vast vertrouwen,
kun je in de zwaarste nacht
nog de liefde Gods aanschouwen.