Wanneer ik
dorstige plantjes
wazig benevel
klingelt er een belletje
in een piepstem
van een dankjewelletje
ruik ik dankbare grond
die het zeer lief
van mij vond
om eens aan hen
te denken
door gewoon
een wolkje water
te schenken

Zo is toch ook
HET LEVENDE WOORD
een lafenis
voor al wie
dorstig is?