Als de deur gesloten is
zullen eens zeer velen horen:
“Te laat, te laat!”
Als nooit tevoren.
Daar, in diepste duisternis
door Gods stem, die ‘t al gebiedt:
“Voorwaar o mens, Ik ken u niet!”
 
O, hoe vreeslijk dit te horen
door veel christenen van naam,
die de wereld toebehoren
met haar glorie, lof en faam.
Zij die nimmer willen kiezen
moeten alles eens verliezen.
Mensenkind, wat een verdriet,
als God spreekt: “Ik ken jou niet!”
 
Hadden zij niet kunnen weten
van de brede of smalle weg?
O, hoe dwaas om te vergeten
wat Gods woord ons daarvan zegt.
Afgodsbeeldjes geven ‘t aan.
O, hoe ver bij God vandaan.
 
Ja, wij moeten keuzes maken.
Allen, die voor Jezus staan.
Juist, om niet verstrikt te raken
in een vangnet. Van nu aan
knielend neer bij Jezus’ kruis
op de weg naar Vaders Huis.
 
God zij dank, het is vandaag
niet te laat. Je mag nog kiezen.
Heel je hart aan Hem verliezen.
Ken de kracht van Jezus’ bloed.
Hij maakt alles nieuw en goed.

(Matth. 25:12)