wij gaan op des Konings roepstem naar ons huis in 't Vaderland

het leven hier op deze aarde
lijkt op het gaan maken van een tocht
zeventig jaar geven de waarde
van wat men op die reis vindt en zocht

en soms voelt men zich dan wel alleen
nu velen de wegen verlaten
levend zonder waarom en waarheen
wat kan mijn doen en laten baten

handel naar recht en met getrouwheid
ook al lijkt de weg ons soms duister
en wandel met God in eenvoudigheid
aan 't eind van uw weg wacht er luister

laat maar zien hoe ge het hebt gedaan
dat ge de Heer als Koning eerde
dat ge voor Zijn regels wilde gaan
en vasthield aan wat Hij ons leerde

voor zichzelf gaan is slechts ijdelheid
het is oeverloos, 't bevredigt niet
hoe zal dat gaan in de eeuwigheid
als men God en de naaste niet ziet

dan leidt dat straks tot verlorenheid
waar men dan zelf voor gekozen heeft
in plaats van te zijn voor alle tijd
bij Hem Die ons eeuwig leven geeft

dat heeft de Koning aan ons beloofd:
alleen zijn en rouw, dat gaat voorbij
aan een ieder die in Mij gelooft
gij allen zult eeuwig zijn bij Mij