De zaaier

Een zaaier ging uit om te zaaien
en strooide zo kwistig het woord.
De zuivere zin in de aarde,
dat diep in het hart werd gehoord.

De overvloed drong in haar armen,
veroverde al wat zij gaf.
Ze mocht het verhaal nu verwarmen
en brengen van wieg tot het graf.

Een zaaier ging uit om te zaaien,
de morgenstond gaf hem de vrucht
in duizendvoud zongen de aren
en wuifden hun lach in de lucht.

Een zaaier zal komen vergaren,
verhalen van teken en woord.
Bijeenbrengen de tongen en talen
tot zelfs in de wortels gehoord.

't Geheim is nog niet te doorgronden.
Het koninkrijk oogst wat het wint.
Laat woorden de daden verkonden.
Een zaaier die zaait, oogst en vindt.