Ik voel mij als een hinde
bij een droge rivierbedding,
zo roept mijn ziel naar U o God.
Hij roept naar de levende God:
“wanneer mag ik voor Uw
aangezicht verschijnen?”

In mijn tranen proef ik het zilt,
want elke dag vraagt men mij:
“Waar is jouw God?”
en soms weet ik het antwoord niet.

Toch nestelt Uw Huis in mijn hart
en van uit mijn hart fluister ik
de woorden van Uw Woord.
Met een gerust hart ga ik op weg
want ik weet dan het antwoord weer.

Toch zijn er ook dagen
dat mijn ziel leeg aanvoelt,
mijn hoop is dan gevestigd
op mijn medemens die wel
een goede dag heeft.

Op een dag vangt mijn ziel
Uw Woorden weer op
en kan ik verheven
voor Uw Aangezicht verschijnen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment