Heimwee naar God vrij naar psalm 42 vers 7 tot 12

Ik vouw mijn handen
en open mijn hart,
mijn ziel wacht op U
daarom zijn mijn gedachten
bij U die komt uit het
klein gebergte, het land
van de Jordaan en de Hermonbergen.

De dammen en de dijken
proberen Uw watervloed te
keren, maar toch lukt dat
niet altijd en stroomt het water,
Uw water, over ons mensen heen.

Overdag helpt U mij om goed te leven
en ‘s nachts komt U in mijn droom
zo leef ik dag en nacht met U om mij heen.

Toch begrijp ik niet alles, wel weet ik
dat U mijn rots bent waarop ik
kan leunen, rusten en vertrouwen.
Maar er zijn dagen dat ik vertwijfeld
roep: “waarom vergeet Gij mij?”
Mijn ziel is dan in het zwart gedompeld
en mijn hart kan het allemaal niet vatten.
Ook mijn gebeden lijken niet verhoord
en mijn vrienden die U (nog) niet kennen,
roepen: “waar is jouw God?”

Ik kniel voor U en vraag om vergeving,
want U bent altijd bij mij, ook als ik er
niet aan denk, bent U mij nabij.

Daarom vestig ik mijn hoop op God,
Hij let op mij als het nodig is.
En eens komt de dag dat Hij
mijn ziel voorgoed zal verlossen.
Hij is mijn heden, verleden en toekomst!