Wat zijn wij toch een twijfelaars,
en soms een beetje dom.
Gods schatten liggen voor ons klaar,
Zijn roep is: Mensen, kom!
Kom tot het feest van wie u noodt,
’t is nu de juiste tijd….
Maar velen, zij bedachten zich,
’t kwam door hun ijdelheid.
Eén zei: Ik kan niet om mijn akker, Heer,
die vraagt zo veel van mij.
De ander had voor ossen zorg,
en voelde zich niet vrij.
Een weer een andere, aardse zaak:
‘k Heb pas een vrouw getrouwd.
Begrijp me goed, dat ik niet kan,
zij heeft op mij gebouwd. –
En Jezus zei: Zo gaat ’t altijd:
Ik nodig allen vrij….
Maar wie er dan niet komen wil,
viert feest, maar zonder Mij !
------
Ga daarom maar naar heg en steg,
zoek kreupelen, armen , blinden.
Ik nodig wie maar komen wil….
naar huis, ‘k noem hen Mijn vrinden !
(Naar Lucas 14 : 15 – 24 )
Helaas, tot mijn spijt....!
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2292
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.