Ons Vaderhuis (Joh. 14:1-3)

Met de hond die voor mij uit danst
loop ik langs het stille strand
de oeverloze einder ginds
lijkt een eind zonder begin

mijn ogen ontwaren een meeuw
hij lijkt net een wolkje sneeuw
door Gods zwerk vliegt hij
hoog, fier, frank en vrij

ik zie hoe hij moeiteloos vliegt
op de door God gegeven thermiek
mijn hart verlangt naar de dag
dat ook ik hoog vliegen mag

dan vlieg ik naar de woning
voor mij bestemd door onze Koning
voor eeuwig op Zijn thermiek
nooit meer zuchten, geen verdriet

eeuwige vreugde zal ons wachten
hoger dan de meeuw stijgen mijn gedachten
ik voel me groot en tegelijk ook klein
omdat de Almachtige mijn Abba wil zijn