we zetten ons neer
het is de dag van de Heer
en laten ons rusten
in de adem van
een levend schilderij
gelovige stilte verwondert
zich dat dit werkelijk kan
een laag bankje nodigt
ons uit om uit te rusten
aan Iemands voeten
op de zevende dag
moeten we verder niets
we voelen een licht briesje
spitsen onze oren want
in een storm valt Hij
niet te horen ook niet
in een aardbeving
bliksemvuur of orkaan
maar in de streling
van een zacht windeke
daar weten vermoeide schaapjes
de Goede Herder achter staan
naar 1 Koningen 19,11-12 (Statenvertaling)