Een rijke had zijn zin erop gezet.
Hij gaf een avondmaaltijd - een banket.
Je kent dat wel: zo’n uitgebreid diner.
De vrienden en familie eten mee.
De nodigingen waren zeer persoonlijk
en thuisbezorgd zoals gewoonlijk.
De meeste gasten lieten weten
dat zij heel graag zouden komen eten.
De gastheer sprak: Haal nu de mensen maar.
De maaltijd is in enkele uren klaar.
Maar toen de wagen voorreed zei men: Nee.
Vandaag kan ik beslist niet mee.
Ik kocht een akker en ga hem bezien.
Dat was een dubbele smoes! Wie koopt
iets ongezien?
En het was bijna donker bovendien.
De lege wagen reed naar adres twee.
Helaas wilde men daar ook niet mee.
Sorry. Ik kocht juist een nieuwe trekker.
‘k Ga uitproberen – ploegt dat nu wel lekker?
De wagen kwam leeg aan bij nummer drie.
De knecht dacht al: Welke smoes heeft die?
Joh, het spijt me. Ik trouwde de vrouw van mijn dromen.
Je begrijpt het. Ik kan echt niet komen.
De gastheer keek boos en teleurgesteld op.
Zei: Haast je. Ga door straat, weg en slop.
Want zij, die niet willen komen eten,
kunnen het verder wel vergeten!
Pik iedereen die komen wil maar op.
Denk ook aan die daklozen onder de brug.
Kom met je wagen vol mensen terug.
In iedere kerkdienst hoor je: Die nodiging staat!
Weet jij al zeker, dat je straks gaat?
Verzin nu geen smoesjes, maar maak je gereed.
Straks komt de uitnodiging: Neem en eet!
lukas 14: 16-24