Mensen die zongen, mensen die juichten,
mensen die blij van hun Heiland getuigden.
Wat zij bedoelden,
is niet wat ik voelde.
Ik was niet vrolijk, ik was niet blij,
ik was verdrietig, niets juichte in mij.
Dat gejubel ging zelfs irriteren,
ik was geneigd mijn rug toe te keren.
Plots klonk een stem, ik was verrast
maar ik verdrong het bewust:
'Kom toch tot Mij bezwaard en belast
en vind bij Mij troostvolle rust'.
Dus wat ik hoorde, kon me niet raken
ik had het te druk met mijn wereldse zaken
Zo overdreven,
mensen die zweven.
Zo gemaakt vrolijk, 't leek zo onecht.
Ik had verdriet, wie zag mijn gevecht?
Dat overdreven juichen en zingen.
Ik wilde 't niet horen, ik bleef 't verdringen.
Weer klonk die stem, ik was verrast
maar weer verdrong ik bewust:
'Kom toch tot Mij bezwaard en belast
en vind bij Mij troostvolle rust'.
Die stem bleef maar roepen, niet te negeren.
Waar kwam hij vandaan, wou hij me iets leren?
''k Wil je niet dwingen,
blijf niet verdringen
Ik houd van jou, al luister je niet,
maar als je luistert, deel Ik jouw verdriet.
Als jij jezelf in Mij kunt verblijden
breng ik jou rust en naar grazige weiden'.
'k Hoorde die stem, ik was verrast
Gods stem maakte bewust:
'Ook ik mag naar Hem bezwaard en belast
en vind bij Hem troostvolle rust'.
Matth. 11 vs 28
Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.