in de put

misschien laten we ons wel teveel leiden
door het plat gepreekte ideaalbeeld
 
dat je steeds maar weer
sterk en dapper moet zijn
terwijl je worstelt met je depressie,
je zielepijn
 
in plaats van de goede strijd te strijden
te weten dat God je kracht naar kruis toebedeelt
 
dat Hij echt naar je hoort
als je schreeuwt, als je bidt
Hij wil je, zoals je bent, ontmoeten
terwijl jij in een bodemloze put zit
is Hij stilzwijgend
de grond onder je voeten
 
misschien niet altijd tastbaar aanwezig
en anders dan dat je soms verwacht
maar God houdt zich vol liefde bezig
met jou, Zijn depressief kind, dag en nacht
 
misschien word je gekneed,
misschien dat je nooit een antwoord vindt
en voel je je verstrikt in een web van verdriet
als een pion in een gemeen spel
 
maar God wil dat je weet,
je bent en blijft Zijn kind,
zeg maar in je kleine kracht:
 
Heer, ik begrijp u niet,
maar ik vertrouw U wel.