onder ons gezwegen

het verwijt
dat hij nooit schreef
kleefde aan hem
als de warmte
dat je met bier wegspoelde
 
wat kon hun leven
nu veranderen,
de stelling van Pythagoras bleef
en was zelfs bewezen,
hoe zouden ze weten wat hij bedoelde
 
het heeft geen zin
als je niet begrijpt
dat zinloosheid
als een inktvis is
die je hele ziel
en zaligheid
tot moes knijpt
wat overblijft
is een vreemd hart
dat elke levensvorm tart
 
ieder woord
van hen per brief,
ieder welgemeend verzoek
aan een God hierboven
is op zich wel lief
bedoeld, maar alleen een troost
voor hen die het geloven
 
nee, het verwijt
dat ze niet van hem hebben gehoord
blijft lastig genoeg
gezwegen
tot zijn laatste woord