De zachte vertrouwde toon
klinkt als een hemels refrein
beroert elke vezel in mij
om bij Hem te schuilen

Maar waarom
verstijven mijn lippen
durf ik het niet aan
die andere maatstaf
stenen stapelen
in plaats van werpen
wrok en haat laten omvormen
tot barmhartige handen
die onaanzienlijke voeten wassen

Schijn met Uw luister
over mijn boetekleed
leer mij vertrouwen
op Uw onvoorstelbare genade