Biddag

´t Was biddag en we zaten samen buiten
genietend van het warme lenteweer.
Rondom ons waren vogels aan het fluiten…
zo warm als nu was ´t volgens ´t nieuws niet êer.
          Een hommel kwam toen aangevlogen,
          streek op de parasolvoet neer.
          Blijkbaar had hij zijn laatste kracht vervlogen
          want zo te zien kon hij niet verder meer.

Nog even, dacht ik, en hij is niet meer in leven.
Hij is versuft en heeft vast trek.
Hoe weet ik nu wat ´k hem kan geven?
Wat honing? Ja, dat leek me niet zo gek
          want in “De Werkbij” waar wij toen waren
          met de senioren vorig jaar,
          daar hebben zij zich laten verklaren
          wanneer de honing goed is en ook klaar.

Tot drie keer toe moet de bij de honing eten,
dan is het vloeibaar zoet pas goed.
Dus ging ik met een goed geweten
de hommel met de honing tegemoet.
          En ja hoor, met zijn slurfje nam hij
          de honing van de parasolvoet af.
          Dat smaakte zeker, want steeds sneller zoog hij
          de honing op, en ja, wij stonden paf.

Daar ging hij met hernieuwde krachten
de lucht in met een mooie boog.
Dit was toch wat ‘k ervan verwachtte?
En zo verloor ‘k hem weer uit ’t oog.
          ’t Was biddag en wij zaten samen buiten.
          ’s Morgens was er kerk en ’s avonds weer.
          En samen mochten w’ in gebed ons uiten,
          maar sââm ook luist’ren naar de woorden van de Heer.

We vroegen Hem om leiding in ons leven
en alles wat er verder nodig is.
Maar bovenal of Hij wil geven
vervulling in ons zielsgemis.
          Laat ons ’t gebed toch niet verachten
          want Hij Die oren heeft en hoort
          wil dat wij ’t al van Hem verwachten.
          Dat zegt Hij Zelf in Zijn onfeilbaar Woord.

Dan schenkt Hij ook vernieuwend leven
want o, door onze eigen schuld
zijn wij dát leven kwijtgeraakt.
Maar Hij Die alles heeft vervuld
          wilde Zichzelf tot spijze geven
          en daardoor worden zondaars aangeraakt.
          Laat ons dan zien op d’ opgestane Koning
          Die door Zijn macht de satan overwon.

Zijn liefde voedt veel meer dan d’ allerzoetste honing
want Hij is ónze Levensbron.
En daarom mogen wij ons biddend tot Hem uiten.
’t Was biddag en wij zaten samen buiten.