Als ik ’s avonds in stilte mijn ogen sluit
en mijn woorden tot U willen niet komen
omdat mijn geest op zoveel moeiten stuit
beangstigt zo dikwijls mijn hart in dromen
dat ik te ver van U ben afgedwaald
en mijn gebeden U niet kunnen bereiken
ik heb, o Heer, zo menigmaal gefaald
ben zo bang dat U niet naar mij wil kijken.
Mijn nachten breng ik slapeloos door,
fouten en zonden zijn niet uit mijn gedachten
steeds denk ik aan de strijd die ik verloor
o Heer, naar Uw vergeving kan ik smachten
stuur mij dan in die onrustige nacht Uw Geest
die mij beschermt met woorden als Uw wapen
en voor mij het gebed dat ik bidden wil leest
zodat ik hierdoor weer rustig in kan slapen.
Dan brengt Uzelf de woorden in mijn hart
waarmee U mij als trooster steun wil geven
en weert dan in Uw grote liefde mijn smart
waardoor ik in vertrouwen verder kan leven
als ik dan mijn handen vouw en ogen sluit
geeft Uw Heilige Geest zelf mij het woord
zodat ik dan niet meer op barrière stuit
maar altijd zeker weet dat U mij hoort.
