Waarom hebt U ons destijds verlaten
De tijd dat wij met U konden praten
Toen wij nog wandelden met U
Tezamen, en niet alleen, zoals nu.
Wat is er toch gebeurd,
Waardoor die relatie is gescheurd.
Uw directe nabijheid
Gaf ons hemelse blijheid.
Dat missen wij zo hier beneden
Voelen ons door U zo vaak gemeden.
Wij bidden en wij danken U, waarvoor?
Vindt dat bij U nog wel gehoor?
Wij weten het heden niet zo meer
En elke dag, telkens maar weer
Vragen Uw kinderen zich af
Waar is toch Hij, die zo om ons gaf.
Nooit antwoord op duizend vragen.
Onzekerheid die maar blijft knagen.
Het lijkt eenrichtingsverkeer.
Naar boven heen, maar nooit eens weer.
Dankzij de Geest van’ t Pinksterfeest
Mogen wij weten, wij zijn niet vergeten.
Wij zijn geborgen en behouden,
Door Hem die Uw Tempel toen herbouwde.
Wij weten nu dat U ons roepen steeds hoort.
Ons stamelen, woord voor woord.
Uw antwoord is vaak niet klaar misschien.
Geef ons vermogen om beter te zien.
2008