Na de storm
die sporen achterliet
raap jij de schelp
Je spoelt het zand
dat in haar huist
met liefde weg en zilte tongen
wassen zacht haar wonden
Je hebt haar teruggevonden
waar je haar steeds weer
zult verliezen
Tot je haar meevoert
op de golven van jouw rust
De zee
die heelt, de duinen kust
zal keer op keer
de schelp verkiezen
Anne M. Hoogveld