Het leven kent een bron van denken;
Het is de hartslag die het 'm doet.
We kunnen in liefde datgene schenken,
U oh God, geeft ons een blij gemoed.

In wederzijds respect wij van U
gewag maken;
Het is de ontwikkeling van ons mensen
te worden groot en op weg te gaan
met levenslust in God Zijn wegen,
vertrouwen op Zijn wijsheid maakt ruimbaan.

Niet alleen de inkeer doet ons beven
maar de vreugde van het bestaan,
een steeds voorwaartse cirkelgang;
God Onze Ouder wacht al zo lang,
dat ons doet beseffen keer na keer
wij ons bewustzijn moeten verruimen
willen wij datgene realiseren,
na de wedergeboorte onszelf
te harmoniseren.

Want het leven van de mens
kent vele kanten,
genezing van zijn ziel zo groot;
het is de vervulling van zijn diepste wensen,
zij zal doorgaan na zijn stoffelijke dood;
niet alleen zullen wij elkaar wederzien
maar voor altijd te mogen beleven
het opperste geluk;
Zijn schepping in ons is nooit meer stuk.
Heel te zijn in dierbaar leven,
levensgang zonder pijn,
wij altemeer datgene bereiken
wij van Hogerhand al zijn.

Het is de weg met God gegaan,
in strijd bevonden.
Nu opnieuw te worden
Gods zoon en Gods dochter.
Wij zullen datgene verklaren
Hem altijd te willen evenaren
Zijn beeld en gelijkenis te zijn,
die vreugde Hem te laten ervaren
Onze Schepper te zijn zonder bedaren;
evenwicht en harmonie te kweken,
Het ideaal van onze God zal aanbreken.
Michael C.M. Jepkes
Donderdag 14 September 2000  

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment