Er zijn wonden die nooit helen,
die je altijd bij je draagt
en ze worden je gegeven
zonder dat je er om vraagt.
Afscheid nemen van het grootste
dat zo smart'lijk van je gaat
is iets dat een diepe indruk
in je leven achterlaat.

Waarmee kan ik jou nu troosten,
met een hand die warmte geeft
of een blik zo teer bewogen
dat hij duizend woorden heeft?
Zal ik samen met je wenen,
omdat ik geen antwoord ken,
als een mensenkind tekort schiet
en totaal onmachtig ben?

'k Wil je een geheim vertellen,
dat gewis je pijnen stilt
en je ziel, nu nog gevangen,
boven al het aardse tilt.
Eens wacht jou weer een ontmoeting
met de schat die jij bezat,
word je hemelhoog verheven
naar het liefste dat je had.

Richt daarom je blik naar boven,
waar God zelf jou zo bemint.
Daar woont zielenrust en vrede
en je Zijn nabijheid vindt.
Hij zal jou een weerzien schenken,
schoner dan je nu verwacht.
Laat je daardoor daag'lijks leiden.
Dat geeft moed en levenskracht! 

Frits Deubel

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment