Alleen langs het water.
Denkend over mijn leven,
hoe het allemaal anders moet.
Soms heb je dat gevoel,
schuldgevoel,
met mezelf niet in het reine kunnen komen.
Plotseling hoor ik in de verte stemmen.
Toen ik opkeek,
zag ik een menigte.
Blij al zingend trekken zij voort.
Een heilig koor, ze komen dichterbij,
ik zie mensen in kleren wit als sneeuw.
Een heilige gloed volgt hen,
als sterren flonkeren zij.
Zingend trekken zij voort.
Jongeren, volwassenen, gedetineerden,
drugverslaafden,
verschoppelingen,
eenzamen,
weduwen,
weduwnaars enz.
Zingend trekken zij voort.
Komend uit de verdrukking,
komend uit ellende,
komend uit een oorlog,
komend uit het vuil van deze eeuw.
Schoongewassen door het bloed van Jezus
standvastig gebleven.
Overwonnen zij de duivel en zijn rijk.
Zij hebben overwonnen!
Met het kruis als middelpunt.
Met vrede in hun hart kunnen zij juichen.
Zo trok deze menigte voorbij.
En toen het stil werd, besefte ik pas,
wat heiligheid is.
Geheiligd zijn door Uw Geest,
verlang ik er naar,
om met hen mee te lopen,
om met hen te overwinnen.
Te juichen voor Uw troon.
Maar Heer,
Ik leef nog,
ik moet nog groeien,
ik moet mijzelf, steeds meer en meer loslaten.
Dank u,
dat ik een klein stukje mocht proeven van dat Heilig koor
Cees van Wijgerden
Ingezonden 27 april 2005
Gewoon.... een tiener! gedichtensite door Cees van Wijgerden.
Klik hier
