Laat maar gaan

Het duurt nu niet lang meer
ik voel mijn krachten afnemen
de morfine neemt de helse
pijnen weg

Iedereen kwam al afscheid nemen
maar ik klamp mij nog vast
met de laatste krachten
die mij resten

Iemand pakt mijn handen
komt tot een gebed
ik wil reageren maar alles
is zo zwaar

“Laat je gaan,
laat het nu maar los;
geef je over,
dan is alle pijn voorbij”

Ik wil knikken,
maar kom niet verder
dan een zucht
en een vage glimlach

Dan voel ik een andere Hand
die mij wil wegleiden
en ik laat mij wegglijden
naar een onuitsprekelijk mooi Licht


© Frederieke
18 juni 2012