Morgenlicht

Oh Morgenlicht, als U Uw schijnsel werpt
op mijn gelaat, dan mag ik het aanschouwen
Dan dank ik U dat ik steeds langzaam sterf
en U mij in Uw liefde op wilt bouwen

Uw eindeloze liefde bouwt mij op
Het doet mijn eigen zinnen steeds verstillen
Zo kom ik in gemeenschap met U, God
Is er niets anders, dat ik echt zou willen

Neem mij maar weg, want uit mij komt ellende
hoogmoed en trots, verbreek het toch o Heer
Als ik het doe, wordt het een grote bende
Dat heb ik al bewezen, keer op keer

Daarom is 't nodig dat U in mij woont
Dat ik U elke dag als Koning kroon