het is zaterdag veertien december
de avond is nabij en het wordt nacht
het wordt slapen gaan tot aan de morgen
waar dan de nieuwe dag weer op ons wacht

maar tot de morgen wordt niet veel geweten
de tijd loopt wel maar we beleven 't niet;
met ons leven zou 't ook zo kunnen zijn:
men slaapt hier in tot men De Morgen ziet

op die Dag, dat de bazuin zal klinken,
komt onze Heer in grote heerlijkheid
en Zijn gouden zon zal blijven blinken

Zijn morgenlicht verjaagt de donk're nacht
God's Dag wordt lentedag in eeuwigheid
voor ieder die het van de Heer verwacht
-

Reacties mogelijk gemaakt door CComment